Print Friendly, PDF & Email

Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΜΑΣ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑΣ, ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ

ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ Ή ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ;

Το πραξικόπημα της Υπερεθνικής Ελίτ (Υ/Ε) στην Ουκρανία (το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ/ΑΥΓΗ και η Ευρωπαϊκή «Αριστερά» βάπτισαν μέσω των διανοητών τους, «Ουκρανική Επανάσταση», ενώ άλλοι στην αντικαπιταλιστική Αριστερά βαπτίζουν «λαϊκή εξέγερση», ξεκίνησε (όπως στην περίπτωση της «Αραβικής Άνοιξης» κ.α.) από ενορχηστρωμένα κατά κανόνα καλέσματα της «νεολαίας του Facebook» για «ειρηνικές διαδηλώσεις». Σε αυτά τα καλέσματα ως γνωστόν πρωτοστατούν καλοθρεμμένα καλόπαιδα των ελίτ και της ανώτερης ή μεσαίας τάξης της κάθε χώρας που έχουν «επενδυμένα» συμφέροντα (οικονομικά αλλά και όχι μόνο, κοινωνικά, ακαδημαϊκά, «πολιτιστικά» κ.α.) και θέλουν την ενσωμάτωση της Ουκρανίας στην Δύση, και κυρίως βέβαια τις πολυπληθείς ΜΚΟ, που χρηματοδοτούνται από το εξωτερικό.

Τις ΜΚΟ αυτές, ο Γιανούκοβιτς (ένας διεφθαρμένος επαγγελματίας πολιτικός της μετά-σοβιετικής γενιάς που εξέφραζε όμως περισσότερο το Ρωσόφιλο ανατολικό τμήμα της χώρας, σε αντίθεση με τους Τιμοσένκο και Γιουσένκο που εξέφραζαν το παραδοσιακά δυτικόφιλο τμήμα της Ουκρανίας), ουδέποτε επιχείρησε να πετάξει οριστικά έξω από τη χώρα. Σε αντίθεση με τη Ρωσική ελίτ υπό τον Πούτιν, που έχει βάλει ένα σημαντικό φρένο σε αυτή την χρηματοδοτούμενη από την Δύση αλητεία «αντιπληροφόρησης» και «ακτιβισμού», που ουσιαστικά μετατρέπει χιλιάδες νέους αντικειμενικά σε όργανα της Υ/Ε για τον αναγκαίο «επιούσιον» τους, και η οποία αλητεία θεωρείται από πολλούς μάλιστα ότι ανήκει στην «Αριστερά»!.

Έτσι, οι δυτικές πολυάριθμες αυτές «ΜΚΟ» μαζί με τα σιωνιστικά τμήματα προπαγάνδας «Χάσμπαρα» και τα δυτικά ελεγχόμενα «προοδευτικά» ΜΜΕ που έχουν κατακλύσει τα τηλεοπτικά μέσα αλλά και τα κατά τόπους ειδησεογραφικά πρακτορεία με τις ίδιες «πληροφορίες», πέτυχαν τέλεια στο κοινό «ιδεολογικό» και «μιντιακό» τους πραξικόπημα. Αυτό έδωσε το έναυσμα για το κανονικό πολιτικό αλλά και στρατιωτικό πραξικόπημα (με ελεύθερους σκοπευτές κλπ.) που ακολούθησε..

ΟΙ ΑΡΧΙΚΕΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ (ΟΙ ΦΙΛΟΔΥΤΙΚΟΙ)

Οι διαδηλώσεις, όπως και στην περίπτωση της Συρίας, ήταν αρχικά ειρηνικές και η βία των μπάτσων εναντίον των διαδηλωτών στο Κίεβο ήταν όχι απλά η αναμενόμενη σε κάθε κοινοβουλευτική «Δημοκρατία», αλλά και σημαντικά μικρότερη από τη βία που θα ασκούσαν οι μπάτσοι σε οποιαδήποτε άλλη «δημοκρατική χώρα» της Δύσης, ειδικά όταν «διαδηλωτές» στους οποίους πρωτοστατούσε η «Δεξιά Φάλαγγα» των Ουκρανών νεοναζιστών, επιτίθεντο ακόμα και με μπουλντόζες κατά δημοσίων κτιρίων στο Κίεβο! Κάτι που έχει ιδιαίτερη σημασία, όταν οι αυτοί οι «ειρηνικοί» διαδηλωτές (που στη συνέχεια έκαναν τα «στραβά μάτια» στα κανονικά φασιστικά τάγματα ασφαλείας) απαιτούσαν ρητά την αλλαγή καθεστώτος (και όχι απλά «πολιτικών» όπως γινόταν π.χ. με τους δικούς μας Αγανακτισμένους) ― ένα αίτημα που σε οποιαδήποτε «δημοκρατική» χώρα θα είχε στείλει πάρα πολλούς από αυτούς στο νεκροτομείο …!

Φυσικά η συμμετοχή μεγάλου πλήθους διαδηλωτών στο Κίεβο δεν είχε σχέση μόνο με την τέλεια ενορχηστρωμένη, κινητοποίηση από την Υ/Ε, λόγω της απόρριψης από το καθεστώς Γιανούκοβιτς, της διαδικασίας σύνδεσης της Ουκρανίας με την ΕΕ, αλλά ακόμα περισσότερο με σχετιζόμενα γεωστρατηγικά αίτια που αφορούν ιδιαίτερα το εγχείρημα της Ευρασιατικής Ένωσης, η οποία  έχει σκοπό να ενώσει διάφορες χώρες, μαζί με την Ουκρανία, σεβόμενη ρητά την εθνική και οικονομική κυριαρχία των χωρών αυτών, σε αντίθεση με τις χώρες που εντάσσονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Γι’ αυτό και η Ευρασιατική Ένωση ήταν ρητά πρώτιστος στόχος του πιο άγριου κατεστημένου της Υ/Ε, όπως δήλωσε η Χίλαρι Κλίντον.

Σε πολιτικό επίπεδο, αφορμές φυσικά έδωσε και το ευκαιριακό, ασυνεπές στις συμμαχίες του και βέβαια διεφθαρμένο καθεστώς Γιανούκοβιτς και οι ολιγάρχες που το έλεγχαν (μεταξύ των οποίων και Σιωνιστές που χρηματοδοτούσαν ταυτόχρονα και την αντιπολίτευση!), οι οποίοι ήθελαν προσωρινά τουλάχιστον να πατάνε σε δύο βάρκες : –τόσο δηλαδή στο άρμα της ΕΕ όσο και στην Ρωσία–,  πράγμα που τουλάχιστον η ΕΕ και σύσσωμη η Υ/Ε από πίσω της, έχοντας την κεκτημένη ταχύτητα ενός εκ προoιμίου «νικητή», απέρριψαν και ώθησαν στην ανατροπή του.

Εν τω μεταξύ τα δυτικά ΜΜΕ που αναφέραμε δεν γράψανε ούτε γραμμή και ούτε μετέδωσαν βίντεο και φωτογραφίες και για τις φιλοκυβερνητικές διαδηλώσεις που λάμβαναν χώρα παράλληλα με τις αντικαθεστωτικές διαδηλώσεις στη Maidan!

ΟΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ ΔΙΑΙΡΕΣΕΙΣ

Επιπλέον, όπως γίνεται σε κάθε πόλεμο στη Νέα Διεθνή Τάξη ειδικά των τελευταίων τουλάχιστον 30 χρόνων, οπότε υποχώρησαν τα μεγάλα εθνικοαπελευθερωτικά και σοσιαλιστικά κινήματα και αναβίωσε ο κάθε είδους ανορθολογισμός «από τα κάτω» (θρησκευτικός, ρατσιστικός κ.α.), η Υ/Ε εκμεταλλεύεται τις κάθε είδους διαιρέσεις μέσα στους λαούς προς όφελος της. Έτσι, αρχικά υπήρξε η ανίερη συμμαχία με τους αντι-Ρώσους νεοναζιστές, που κατά τη γνώμη μας είναι προσωρινή, μια και οι νεοναζιστές – εφόσον βέβαια διατηρήσουν την «ιδεολογία» τους, και στο βαθμό που αυτή όπως ισχυρίζονται κατά καιρούς στρέφεται και κατά της ΕΕ― θα καταλήξουν, αφού θα έχουν παίξει τον ρόλο του «χρήσιμου ηλίθιου»της Υ/Ε, μάλλον στις ουκρανικές φυλακές, κατά το παράδειγμα της ΧΑ. Δεύτερον, σημαντικό ρόλο έπαιξε η στάση της Μουσουλμανικής κοινότητας των Τατάρων, που πρωτοστάτησε στις φιλο-ΕΕ διαδηλώσεις και εξέφρασε τη στήριξη του στις νέες «αρχές» της Ουκρανίας που επιβλήθηκαν με το πραξικόπημα της Υ/Ε.

Ο «ΔΕΞΙΟΣ ΤΟΜΕΑΣ», ΟΙ ΝΑΖΙ ΚΑΙ ΟΙ…ΣΙΩΝΑΖΙ

Σε πολύ μικρό διάστημα, πήρε σειρά η Δεξιά Φάλαγγα των ντόπιων αντι-Ρώσων και αντικομουνιστών νεοναζί. Ο Δεξιός Τομέας, πρέπει να σημειωθεί πως ιδρύθηκε μετά την «κρίση» στην οποία οδήγησε η Υ/Ε, κατά πάσα πιθανότητα μάλιστα, από την ίδια την Υ/Ε, συνενώνοντας διάφορες «εθνικιστικές» οργανώσεις που δεν είχαν αντίρρηση να συνεργαστούν με την ΕΕ! Το γεγονός ότι ο «Δεξιός Τομέας» ήταν μέχρι πολύ πρόσφατα δεδηλωμένοι Νεοναζί, αντισημίτες, ομοφοβικοί κλπ προφανώς δεν ενοχλούσε καθόλου τους «φιλάνθρωπους» αστούς και τα καλοθρεμμένα φιλελεύθερα καλόπαιδα που αναφέραμε παραπάνω, καθώς και τις χρήσιμες ημι-βολεμένες μάζες της δυτικής Ουκρανίας που περιμένουν πώς και πώς να μπουν στην ΕΕ για να αποκτήσουν περισσότερα «ατομικά δικαιώματα», να γίνουν δηλαδή νέες Ελλάδες (και χειρότερα…).

Ο «Δεξιός Τομέας» αποτέλεσε τα κανονικά ένοπλα Τάγματα Εφόδου εναντίον του καθεστώτος και των αστυνομικών -μια διαδικασία που από μόνη της ξεκίνησε να αφήνει νεκρούς και από τις δύο πλευρές, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που οι αστυνομικοί τρέπονταν στη φυγή από τους «οπλισμένους σαν αστακούς» των ταγμάτων αυτών.

Όμως αυτό που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι ότι στο πραξικόπημα συνεργάστηκε και η Σιωνιστική ελίτ μαζί με τους Ναζί, συμπρωταγωνιστώντας στην κτηνωδία αυτή κατά του Ουκρανικού λαού και παραπέρα, προκειμένου να επιτύχει την παγκόσμια διακυβέρνηση στον αγώνα για την οποία,  πρωταγωνιστεί χρόνια τώρα (βλ. π.χ. πρόσφατη ομιλία Πέρες ), παραμερίζοντας προσωρινά τις «διαφορές» της με τους κανονικούς απόγονους των Ναζιστικών Ταγμάτων Ασφαλείας. Έτσι, στο πραξικόπημα στο Κίεβο συμμετείχαν Ισραηλινοί κομμάντο σε αγαστή συνεργασία με τους ντόπιους νεοναζί του «Δεξιού Τομέα» (οι οποίοι «διαβεβαίωσαν» σε συνάντηση που είχαν στην Ισραηλινή πρεσβεία τους Σιωνιστές ότι δεν είναι και τόσο …αντισημίτες,  οπότε και πήραν το πράσινο φως να συνεχίσουν το …θεάρεστο έργο τους!), ξεχνώντας για το κοινό καλό (της υποταγής των λαών στην Υ/Ε και Σ/Ε), τις… «μικρές» διαφορές που τους χώριζαν!

Στο ίδιο πραξικόπημα άλλωστε πήραν ενεργά μέρος και Ισραηλινοί ολιγάρχες! . Με τα βρώμικα λεφτά τέτοιων ολιγαρχών που έραβαν και έδεναν στην Ουκρανία, εξαγοράστηκαν οι βουλευτές του Γιανούκοβιτς (κάπως όπως είχε γίνει και στην Ελλάδα στα Ιουλιανά!) και έτσι άνοιξε και ο δρόμος και για την κοινοβουλευτική «νομιμοποίηση» του πραξικοπήματος!.

ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ «ΣΥΡΙΑ» ΣΕ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ

Πριν δύο εβδομάδες όμως, οπότε και ξεκίνησε η μεγάλη σφαγή με τους δεκάδες νεκρούς, παρουσιάστηκε το φαινόμενο που είχε παρουσιαστεί και στη Συρία: Τη στιγμή που ο Γιανούκοβιτς προσπαθούσε να βρει «συμβιβαστική λύση» και να συνεργαστεί με τους διαδηλωτές (όπως ο Άσαντ έκανε κάτι παρόμοιο στη Συρία), μαζί με την αντιπολίτευση (και παρότι ήταν σαφές ήδη ότι μιλούσαμε για Πραξικόπημα της Υ/Ε στη χώρα, από την ίδια την «αντιπολίτευση»),  «αγνώστου προελεύσεως» ελεύθεροι σκοπευτές (όπως ακριβώς στη Συρία) άρχισαν να πυροβολούν, τόσο διαδηλωτές όσο και ανθρώπους των σωμάτων ασφαλείας. Όπως όμως βγήκε στην επιφάνεια και από ένα πρωτοφανές ντοκουμέντο (ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ: Παραδοχή στον «αέρα» για τους ελεύθερους σκοπευτές της «Αντιπολίτευσης», που αιματοκύλισαν το Κίεβο ), αποδείχτηκε και «στα χαρτιά», (αφιερωμένο σε όσους ειδικά πιπιλάνε με ανόητη ή καλοπληρωμένο στόμφο  την απαξιωτική καραμέλα της «συνωμοσιολογίας»), περίτρανα αυτό που μετά από έρευνα καταθέταμε εδώ και χρόνια στην αρθρογραφία μας για τις «Αραβικές εξεγέρσεις» ειδικά στη Λιβύη και Συρία: η χρήση δηλαδή εισαγόμενων και ντόπιων εν μισθώσει υπαλλήλων της Υ/Ε και των προτεκτοράτων της (όπως π.χ. η Σ. Αραβία στη Μ. Ανατολή, ή η Λετονία και η Πολωνία στην περί

πτωση της Ουκρανίας) για τη δημιουργία «κατασκευασμένων εμφυλίων».Οι ελεύθεροι αυτοί σκοπευτές τελικά αποδείχθηκε πως κάθε άλλο περί «αγνώστου προελεύσεως» και ξεκάθαρα δεν ήταν του Γιανούκοβιτς όπως παπαγάλιζαν τα ΜΜΕ και τα «αριστερά» τους όργανα, αλλά ήταν κανονικά μισθοφόρα τμήματα της Υ/Ε και των κατά τόπους, κρατικών  ή παρακρατικών της οργανώσεων, και της «αντιπολίτευσης» των πραξικοπηματιών.

Μετά από αυτή την καραμπινάτη προβοκάτσια βέβαια η μεγάλη σφαγή έγινε αναπόφευκτη αφήνοντας 94 νεκρούς πίσω της.

ΤΑ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΑ ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΟΥΝ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΕΧΟΥΝ (ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ) ΤΗΝ ΑΝΟΧΗ ΣΤΡΑΤΟΥ ΚΑΙ  ΣΩΜΑΤΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

Τότε, παρά τη συμφωνία Γιανούκοβιτς με τους εκπροσώπους της Υ/Ε, έλαβε χώρα ένα «αναίμακτο» πραξικόπημα των σωμάτων ασφαλείας (των οποίων το κυρίαρχο φιλοδυτικό τμήμα τους ήταν απόλυτα διαβρωμένο από την Υ/Ε, εκτός από τα «ΜΑΤ» του Κιέβου, που στελεχώνονταν από την φιλορωσική Κριμαία). Τα σώματα ασφαλείας στο Κίεβο δηλαδή εγκατέλειψαν μυστηριωδώς τις θέσεις τους, αφήνοντας αφύλακτα όλα τα κυβερνητικά κτίρια, για να τα καταλάβουν οι ΝΑΤΟϊκοί «επαναστάτες» και ανάγκασαν τον Γιανούκοβιτς να φύγει από το Κίεβο, δίνοντας την ευκαιρία στην Υ/Ε για την εγκαθίδρυση του προτεκτοράτου τους. Ο Γιανούκοβιτς που καιροσκοπικά τους προηγούμενους μήνες δεν είχε κηρύξει τη χώρα σε κατάσταση ανάγκης, πλήρωνε την τιμή του καιροσκοπισμού του και κηρύχθηκε έκπτωτος.

ΟΙ ΑΝΤΙΧΟΥΝΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΥΤΙΚΕΣ ΠΑΛΛΑΪΚΕΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ

Στο Χάρκοβο, στη χερσόνησο της φιλο-Ρωσικής, βασικά, Κριμαίας στη Μαύρη Θάλασσα, όπου σταθμεύει μεγάλο μέρος ναυτικών και στρατιωτικών δυνάμεων της Ρωσίας. και σε σχεδόν όλη την Ανατολική Ουκρανία, μαζεύονταν όλες αυτές τις μέρες εκατοντάδες χιλιάδες λαού για να διακηρύξει την απόρριψη της νέας «κυβέρνησης» των καλοπληρωμένων λακέδων της Υ/Ε, προβαίνοντας σε μαζικά φιλο-Ρωσικά συλλαλητήρια και καλώντας τη Ρωσική ελίτ να παρέμβει για τη διαφύλαξη κυρίως του Ρωσόφωνου πληθυσμού.

Η ΡΩΣΙΚΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ

Το πραξικόπημα βασιζόταν για την τελική επιτυχία του σε μια κρίσιμη συνθήκη: ότι η Ρωσία δεν θα τολμούσε να αντιδράσει. Από τη στιγμή όμως που αντέδρασε, μια καινούργια κατάσταση δημιουργήθηκε που είτε θα δημιουργήσει δυνητικά σημαντικές θετικές για τους λαούς, εξελίξεις, είτε τελικά τη σταδιακή πλήρη ενσωμάτωση και της Ρωσικής ελίτ, και κατ’ επέκταση του Ρωσικού λαού, στην Υπερεθνική Ελίτ, με όρους μάλλον υποτέλειας.

Και ήταν »ανεξήγητη» η στάση «μη επέμβασης» που κρατούσε μέχρι την τελευταία στιγμή η Ρωσική ελίτ,  όταν δέχτηκε ακόμα και μια τελευταία υποχώρηση και μια συμφωνία που ουσιαστικά αποδυνάμωνε παραπέρα τιν Γιανούκοβιτς οδηγώντας αναπόφευκτα σε εκλογές. Είναι αυτονόητο πως στο κλίμα τρομοκρατίας που είχαν επιβάλλει οι νεοναζί , και από τη στιγμή που ο Γιανούκοβιτς δεν είχε κηρύξει τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, το κλίμα θα οδηγούσε σε πανηγυρική νίκη των φιλοδυτικών δυνάμεων… Και αυτό έκανε ακόμα πιο ανεξήγητη τη στάση της Ρωσικής ελίτ όταν ήταν τουλάχιστον «συνεσταλμένη» με δεδομένο ένα θρασύτατο πραξικόπημα κατά παραβίαση κάθε διεθνούς δικαίου, και ενώ όπως αποκαλύφτηκε ακόμα και ο ίδιος ο Πρόεδρος Γιανούκοβιτς είχε ζητήσει  στρατιωτική βοήθεια από τη Ρωσία για να απωθήσει το πραξικόπημα!

Η ΧΟΥΝΤΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΛΙΤ

Την ίδια στιγμή, τα αδίστακτα καθάρματα της Υπερεθνικής Ελίτ (G7 – ΕΕ, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, η πλειοψηφία του ΣΕ του ΟΗΕ) και των ντόπιων υποτελών τους, μαζεύονταν συντεταγμένα μέσα σε λίγες μόνο ώρες, ώστε να κάνουν ό,τι μπορούν για να ασκήσουν πιέσεις στη Ρωσία, με την επιβολή σειράς οικονομικών και άλλων μέτρων, και αυτό επειδή η Ρωσική ελίτ «τόλμησε» να κινητοποιήσει τον στόλο και τον στρατό της στην Κριμαία όπου διατηρεί ναυτική βάση σύμφωνα με νόμιμη συμφωνία εκμίσθωσης που είχε με την Ουκρανία, και προκειμένου να προστατεύσει το ντόπιο πληθυσμό (στην πλειοψηφία Ρώσους) από πιθανό πογκρόμ των πραξικοπηματιών. (απειλές και επιθέσεις είχαν δει το φως της δημοσιότητας άλλωστε ειδικά στη δυτική ειδικά Ουκρανία από κομουνιστές, μειονότητες και Ρωσόφωνους Ουκρανούς). Ενδεικτικά μάλιστα, η παράνομη κυβέρνηση του Κιέβου έστειλε στρατό προκειμένου να καταλάβει διάφορα φυλάκια, όταν η ντόπια Βουλή σύσσωμη κήρυττε την ανεξαρτησία της και την (παραδοσιακή) συμπάθεια της στη Ρωσία αποκηρύσσοντας το πραξικόπημα της Υ/Ε αλλά και της …“αντιφασιστικής” Σιωνιστικής ελίτ που συνεργάζεται με τους ντόπιους Ναζί!

Η ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΚΑΘΕ ΣΥΣΤΗΜΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ  ΣΗΜΕΡΑ

Όπως έχουμε τονίσει στην αρθρογραφία μας, μια εξέλιξη πραγματικά αντίστασης στην γκανγκστερική  Υπερεθνική καθώς και τη Σιωνιστική ελίτ, θα άνοιγε όχι μόνο τον δρόμο της εθνικής και τελικά κοινωνικής απελευθέρωσης για την Ουκρανία και τον λαό της, αλλά και σε χώρες-προτεκτοράτα όπως η Ελλάδα , μέσω της δημιουργίας της Ευρασιατικής Ένωσης (Μέτωπο και γεωστρατηγικές αλλαγές). Γι’ αυτό και οι σημερινές κρίσιμες εξελίξεις σχετίζονται με ολόκληρη την πορεία της Νέας Διεθνούς Τάξης (ΝΔΤ) που σηματοδότησε η ανάδυση της Νεοφιλελεύθερης Καπιταλιστικής Παγκοσμιοποίησης λόγω της εδραίωσης και επέκτασης ενός νέου φαινομένου στην Ιστορία του καπιταλισμού, της Υπερεθνικής ή Πολυεθνικής Επιχείρησης, και της παράλληλης κατάρρευσης του «υπαρκτού», μαζί με άλλες τεχνολογικές και υποκειμενικές εξελίξεις (πληροφορική επανάσταση, αποβιομηχάνιση της Δύσης, ενσωμάτωση των «Νέων Κοινωνικών Κινημάτων» κτλ.).

Είναι λοιπόν σίγουρο τώρα πως αν η Υ/Ε επιτύχει τελικά την πλήρη ενσωμάτωση της Ουκρανίας της στη ΝΔΤ  (όπως δεν αποκλείεται με τη πιθανή στάση Πούτιν να εμπλακεί ξανά σε, φυσικά αστείες, «διαπραγματεύσεις» με την Υ/Ε η οποία ίσως του ρίξει κάνα κόκκαλο για να «σωπάσει»), τότε η χώρα θα δει την καταστροφή (που ξεκίνησε πριν χρόνια με τις «πορτοκαλί επαναστάσεις») κάθε κοινωνικής κατάκτησης ενός αιώνα στην περιοχή και τη μετατροπή της σε πλήρες πολιτικό και οικονομικό προτεκτοράτο.

Και αυτό γιατί η υπεράσπιση της Εθνικής Κυριαρχίας, όταν απειλείται, πάντα ιστορικά, και ακόμη περισσότερο σήμερα, είναι προτεραιότητα για την Οικονομική Αυτοδυναμία των λαών και προϋπόθεση της κοινωνικής αυτοδιάθεσης τους, και όσοι-ες (κάνουν πως) δεν καταλαβαίνουν αυτή τη «λεπτομέρεια», περιμένοντας να…ωριμάσουν οι συνθήκες για τη σοσιαλιστική επανάσταση, όπως λένε τα μαρξιστικά απολιθώματα της επαναστατικής και αντικαπιταλιστικής ελληνικής «αριστεράς» μας, (όταν δεν μιλούν για «λαϊκή εξέγερση» οπότε παίζουν καθαρά ύποπτο αν όχι εντεταλμένο ρόλο), είναι για το «άσυλο των ανιάτων».

Η ΕΞΕΦΤΕΛΙΣΜΕΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ «ΑΡΙΣΤΕΡΑ»

Μέσα σε όλα αυτά λοιπόν διαβάζουμε και ακούμε τις χυδαίες ανακοινώσεις της Ευρω-«αριστεράς» του ΣΥΡΙΖΑ με τη συνήθη κριτική στους «χειρισμούς» της ΕΕ, και τις (αχαρακτήριστες αν όχι εγκάθετες) αναλύσεις περί «Ουκρανικής Επανάστασης». Από την άλλη έχουμε τους και τους ύποπτους κρετινισμούς της «αντικαπιταλιστικής» Αριστεράς τύπου ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η οποία όχι μόνο παίρνει ουσιαστικά θέση «ίσων αποστάσεων», αλλά ακόμα χειρότερα μιλάει εμμέσως πλην σαφώς για λαϊκή εξέγερση που μετά οδήγησε σε Πραξικόπημα! Για του λόγου το αληθές αντιγράφουμε από την ως συνήθως προσεκτικά διατυπωμένη, παραπλανητικά, ανακοίνωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, της οποίας τον άθλιο πολιτικό ρόλο σε όλες τις τρομερές κρίσεις των τελευταίων ετών έχουμε αναλύσει και αλλού: «Η πραξικοπηματικού τύπου κυβερνητική αλλαγή που ήρθε μετά από μια πολιτική σύγκρουση με εκατοντάδες νεκρούς και χιλιάδες τραυματίες στο Κίεβοείναι το αποτέλεσμα μίας ανελέητης διαμάχης ανάμεσα σε σπαρασσόμενες ομάδες της οικονομικής και πολιτικής ολιγαρχίας που λεηλατεί τη χώρα μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης.» (δική μας έμφαση).

Και βέβαια σε αυτή την τάση σιγονταρίσματος των «εξεγερμένων» πρωταγωνιστεί ως συνήθως το ΣΕΚ και το πατρικό του Βρετανικό «τροτσκιστικό» κόμμα SWP, με τον «πολύ», διανοούμενο –και αγαπητό σε διάφορους αριστεριστές εν Ελλάδι –Alex Callinicos, να λέει γκεμπελικά ότι όσοι μιλούν για πραξικόπημα είναι …όργανα του Πούτιν!.Έτσι η καιροσκοπική «αντικαπιταλιστική» αυτή «αριστερά», αφού είχε πρώτα φροντίσει εβδομάδες με τα όργανα της να εξεφτιλίσει ακόμα και το Κομουνιστικό Κόμμα Ουκρανίας που είναι από τα ελάχιστα που αντιστέκονται στην Παγκοσμιοποίηση. –κατέληξε σε μια πιο εκλεπτυσμένη εκδοχή της ίδιας «ιστορίας»- καρμπόν περί μιας «λαϊκής εξέγερσης» και συνακόλουθα μιας «πολιτικής σύγκρουσης» η οποία δυστυχώς «μετά» απέτυχε!

Η ίδια «αριστερά» και τα παραμάγαζα της είχαν γενικότερα στήσει άλλωστε το ίδιο «σενάριο» περί «εξεγερμένων» (δηλαδή των εισαγομένων μισθοφόρων και τζιχάντις που προκάλεσαν ένοπλες «εξεγέρσεις»!) οι οποίοι αν και ξεκίνησαν με… αγαθές προθέσεις, τελικά …δυστυχώς απέτυχαν στην «επανάσταση» τους, στη Λιβύη, τη Συρία κ.α.!

Και φυσικά ακολούθησαν ως ουρές των παραπάνω «αριστεριστών» και οι διάφοροι ψευτο-ελευθεριακοί που πατρονάρουν τα σχετικά μέσα «αντιπληροφόρησης» (Ιντιμίντια, EAgainst.com, κλπ., που το μόνο «πρόβλημα» που βασικά είδαν ήταν η συμμαχία των δυτικών πραξικοπηματιών με τους ντόπιους νεοναζί, γεγονός που τους χάλασε την «εικόνα» μιας πιο «ελευθεριακής» Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα μπορούσε να υπάρξει αν λ.χ. έπαιρνε ο Τσίπρας την εξουσία της Κομισιόν!

ΟΙ «ΜΑΡΞΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΣΥΜΦΟΡΑΣ» ΚΑΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑ ΩΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΣΥΣΤΗΜΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ

Η επαπειλούμενη όμως πιθανή ευθεία σύγκρουση (αν και απομακρύνεται) μπορεί να είναι το πρώτο καθοριστικό βήμα για έναν ψυχρό, κατά πάσα πιθανότητα, πόλεμο μεταξύ της Υ/Ε και των αντιστεκόμενων σε αυτών καθεστώτων και λαών όπως της Ρωσίας υπό τον Πούτιν (που τα ίδια ανόητα μυαλά – αν πάρουμε την καλή περίπτωση – ανακηρύσσουν «μια ακόμα ιμπεριαλιστική χώρα», και τη σύγκρουση μεταξύ Νέας Διεθνούς Τάξης και της αντίστασης σε αυτή, «ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς»!).

Η σύγκρουση αυτή δηλαδή δεν αποκλείεται στο μέλλον να πάρει τη μορφή πολέμου που θα κρίνει και το καθοριστικότερο ίσως βήμα για την ολοκλήρωση της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης στη ΝΔΤ, δηλαδή της πολιτικής και οικονομικής ενοποίησης της λεγόμενης Καπιταλιστικής Τριάδας, οι ελίτ της οποίας συναπαρτίζουν την Υπερεθνική Ελίτ (σχηματικά οι G7) και διαχειρίζονται τη διεθνοποιημένη οικονομία της αγοράς και τις νέου τύπου κοινοβουλευτικές «Χούντες» που στήνει παγκόσμια.

Όλα αυτά για τους «αντικαπιταλιστές» των «αποτυχημένων εξεγέρσεων» που είδαμε παραπάνω, αποτελούν μια «μέγγενη μεταξύ ιμπεριαλισμών στην οποία εγκλωβίζονται οι λαοί».

Ενώ κάποιοι άλλοι «μαρξιστές της συμφοράς» παρότι δεν υιοθετούν την αποπροσανατολιστική δολιότητα των πρώτων, δεν έχουν σταματήσει τη συνεχιζόμενη ιδεολογικο-πολιτική εξαθλίωση τους (ΚΚΕ), σήμερα, όταν λένε πως οι λαοί της περιοχής …«πρέπει να χαράξουν την πορεία τους για τον σοσιαλισμό». Και όλα αυτά τη στιγμή που καταστρέφεται κάθε Οικονομική και Εθνική κυριαρχία των λαών αυτών λόγω της καθαρής επιθετικότητας της Υ/Ε!

Το κουτσούρεμα της Ευρασιατικής Ένωσης (που σε αντίθεση με την ΕΕ, σέβεται ρητά την Εθνική και Οικονομική κυριαρχία των συμμετεχόντων λαών – «λεπτομέρεια» που μάλλον δεν αναφέρεται πουθενά στα άπαντα του Λένιν!), η περαιτέρω περικύκλωση της «ιμπεριαλιστικής» Ρωσίας από το ΝΑΤΟ, και τα νέα δεδομένα στον συνεχιζόμενο πόλεμο-σφαγή της Υ/Ε ενάντια στο λαό της Συρίας, η προσπάθεια (με φυσική ή μη βία) της πλήρους ενσωμάτωσης του Ιράν στην Παγκοσμιοποίηση και άλλων αντιστεκόμενων περιοχών, μετά και από αυτή την εξέλιξη, είναι προφανώς άσχετα θέματα.. Δεν  έχουν καμία σχέση με τη μάχη των λαών και της παλινόρθωσης μιας ισχυρής εργατικής τάξης κατά του παγκοσμιοποιημενου ολοκληρωτισμού της Υπερεθνικής και της Σιωνιστικής Ελίτ, και, σε τελική ανάλυση εναντίον του καπιταλισμού, αλλά αφορούν κάποιους εξωγήινους σε ένα παράλληλο σύμπαν που θα πρέπει να χαράξουν την πορεία τους προς τον σοσιαλισμό!

Αν αυτή η στάση συνεχιστεί ακόμα και αυτή τη στιγμή, όταν, φαίνεται μπορεί να ασκηθεί πίεση από τους λαούς της περιοχής στη Ρωσική ελίτ ώστε να μην «βάλει την ουρά κάτω από τα σκέλια», αυτή θα είναι και η τελική ταφόπλακα για την έννοια της «αριστεράς» και της έννοιας του κομουνισμού στην Ελλάδα (για το 99% της «Αναρχίας» δεν μιλάμε γιατί ήδη έχει μπει ταφόπλακα εδώ και καιρό). Και αυτό έχει να κάνει και με την «οργανωτική» πρακτική της «αριστεράς», που δεν τόλμησε να καλέσει σε μαζικά συλλαλητήρια κατά αυτού του δυτικού Πραξικοπήματος, όπως το ίδιο δεν τόλμησε να κάνει στην ανάλογη περίπτωση της Λιβύης, της Συρίας, με τα εκατοντάδες χιλιάδες θύματα της τριετούς θηριωδίας των εκεί ταγμάτων θανάτου των τζιχάντις κλπ.,

Σήμερα όσοι-ες θέλουμε να αντισταθούμε στη καταστροφή των λαών που φέρνει η παγκοσμιοποίηση και να βάλουμε τις βάσεις για πραγματική συστημική αλλαγή δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να στηρίξουμε τον αγώνα κάθε λαού που αντιστέκεται σε αυτή, όπως τον Ρωσικό (που εκφράζει σε σημαντικό βαθμό το Ρωσικό ΚΚ, αλλά και οι πατριώτες, ορθόδοξοι κ.λπ.), τον Ουκρανικό(που εκφράζει σε σημαντικό βαθμό το Ουκρανικό ΚΚ αλλά και πατριωτικά κομμάτια του κόμματος των Περιφερειών) κ.λπ.

Δεν συντασσόμαστε με καμία ελίτ, όπως θα μας λασπολογήσουν οι ίδιοι «αριστεροί», ούτε καν τη Ρωσική του Πούτιν, παρά μόνο στον βαθμό που είναι αποφασισμένη να έλθει σε σύγκρουση με την ΝΔΤ και την Υ/Ε για το δικαίωμα των λαών στην οικονομική και εθνική κυριαρχία, κάτι που δεν έχει κριθεί ακόμα…

 

ΜΕΤΩΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ (ΜΕΚΕΑ)

13/03/2014

www.mekea.org [email protected]