Print Friendly, PDF & Email

Σχόλιο: Αν η «πατριωτική» και «αντιφασιστική» ιδεολογία που παρουσιάζει εύγλωττα το άρθρο που ακολουθεί και καλλιεργείται τώρα στη Ρωσία είναι ενδιάμεσο στάδιο σε μετατροπή της σε ιδεολογία κατά της παγκοσμιοποίησης και του πραγματικού «φασισμού» σήμερα (αυτού της Παγκοσμιοποίησης) θα ήταν ένα πολύ καλό βήμα γιατί έτσι συνδέει την ιστορία του Ρωσικού λαού με το σήμερα.

Αν όμως έχει σκοπό να μείνει στα καλούπια αυτά και να μη συνδέσει τον πατριωτισμό και τον αντιφασισμό με την αντιπαγκοσμιοποίηση, τότε απλά θα παίξει το παιχνίδι της εκφυλισμένης «Αριστεράς», του υποτιθέμενου «φασιστικού κινδύνου» που απειλεί την Ευρώπη και την ανθρωπότητα. Μιας «Αριστεράς» που σε αγαστή συνεργασία με το σύστημα λοιδωρεί ως φασιστικό κάθε εθνικιστικό (και όχι μόνο!) λαϊκό κίνημα που στρέφεται κατά της ΕΕ/Παγκοσμιοποίησης, που ελάχιστη σχέση έχει με τον ιστορικό Φασισμό, ο οποίος αναπτύχθηκε την εποχή της απογείωσης της κυριαρχίας των Εθνών-Κρατών. Μόνο που σε αυτή την αποφράδα περίπτωση, το παιχνίδι θα παιχτεί από την ανάποδη…

 Ο κίνδυνος είναι ορατός: Εκατοντάδες είναι τα δείγματα «διαπρύσιων» και την ίδια στιγμή εντελώς ανώδυνων «αντιφασιστικών» φωνών, και… «προοδευτικών» ντοκιμαντέρ όπως το ΦΑΣΙΣΜΟΣ Α.Ε., που έχουν κατακλύσει κατά εκατοντάδες τα ελληνικά και διεθνή «εναλλακτικά» μέσα της εκφυλισμένης «Αριστεράς», προσπαθώντας συστηματικά να συνδέσουν τα πραγματικά φασιστικά τάγματα θανάτου στην Ουκρανία με την υποτιθέμενη «άνοδο του Φασισμού» στην Ευρώπη.

Το άρθρο των γνωστών για τον ρόλο τους σε όλα τα εγκλήματα της Υ/Ε, Sunday Times, είναι αποκαλυπτικό της αναβίωσης της παραπάνω, δυνητικά ενθαρρυντικής τάσης, αλλά και των συνακόλουθων ερωτημάτων που δημιουργεί. Επίσης έχει ενδιαφέρον, παρά τις σημαντικές δόσεις προπαγάνδας, για τα στοιχεία που παραθέτει σχετικά με τις σχέσεις του σημερινού καθεστώτος και της Σοβιετικής εποχής. (εμφάσεις στο κείμενο δικές μας).

‘Ενας «Μεσσιανικός» Πούτιν διεγείρει πάθη πολέμου

Mark Franchetti, Μόσχα

Πηγή: The Sunday Times (04/05/2014)

Η Ρωσία σχεδιάζει να εορτάσει την επέτειο της ήττας της ναζιστικής Γερμανίας που θα εορταστεί αυτή την εβδομάδα  με τη μεγαλύτερη επίδειξη στρατιωτικού υλικού από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.

Περίπου 150 άρματα μάχης, τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού και εκτοξευτές πυραύλων – 50 περισσότερα από πέρυσι – θα βροντήξουν γύρω από το Κρεμλίνο στην ετήσια, 9ης Μαΐου, επίδειξη πατριωτισμού και στρατιωτικής ισχύος.

Τουλάχιστον τρία νέα κινητά συστήματα όπλων, συμπεριλαμβανομένων των πιο καινούργιων ρωσικών εκτοξευτήρων αντιαεροπορικών πυραύλων, θα παρουσιαστούν για πρώτη φορά, καθώς 69 βομβαρδιστικά, μαχητικά αεροσκάφη και στρατιωτικά ελικόπτερα θα πετούν πάνω από το κέντρο της Μόσχας.

Επί κεφαλής του Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος αναμένεται να κάνει μια προκλητική αντι-δυτική ομιλία, η τελετή έχει οριστεί να διαρκέσει 59 λεπτά – 15 λεπτά περισσότερο από ό, τι πέρυσι.

Αμέσως μετά, σύμφωνα με τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης, ο Πούτιν θα μεταβεί στην πρόσφατα προσαρτόμενη Κριμαία για να συναντηθεί με βετεράνους του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου στη Σεβαστούπολη, το σπίτι του στόλου της Μαύρης Θάλασσας.

Τα γεγονότα αυτής της ημέρας έρχονται σε συνέχεια μιας πλούσιας παρέλασης τη Πρωτομαγιά που πραγματοποιήθηκε στην Κόκκινη Πλατεία την Πέμπτη – πρώτη φορά που μια τέτοια εκδήλωση έχει πραγματοποιηθεί από το τέλος του κομμουνισμού.

Ο φετινός εορτασμός της Ημέρας της Νίκης «σκοπεύει να «χώσει» το δάχτυλο στο μάτι της Αμερικής και των συμμάχων της για την Κριμαία», είπε ένας «insider».

«Το μέγεθος της παρέλασης και το ταξίδι του στην Κριμαία έχουν σκοπό την αποστολή ενός απλού μηνύματος: η Ρωσία επιστρέφει, μείνετε μακριά, θα υπερασπιστούμε τα εθνικά μας συμφέροντα. Και αν αυτό δεν αρέσει στη Δύση, ε τότε, τόσο το χειρότερο για εσάς,» είπε ένας δυτικός διπλωμάτης.

Ύστερα από χρόνια αναζήτησης, ο Πούτιν φαίνεται να έχει κατασταλάξει σε μια ενωτική εθνική ιδέα για να γεμίσει το ιδεολογικό κενό που άφησε η κατάρρευση του κομμουνισμού: το Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο, όπως οι Ρώσοι αποκαλούν την ήττα των Ναζί από τη Σοβιετική Ένωση.

Οι επικριτές λένε ότι οι συμβουλάτορες του Κρεμλίνου έχουν υφαρπάξει μνήμες της σοβιετικής πολεμικής προσπάθειας, η οποία στοίχισε τουλάχιστον 20 εκατομμύρια ζωές, για να εξυψώσουν τα πάθη αναφορικά με τη κρίση στην Ουκρανία.

Εκατομμύρια Ρώσοι ακούν κάθε βράδυ στις βραδυνές ειδήσεις ότι οι φιλο-ρώσοι πολιτοφυλακές στην ανατολική Ουκρανία πολεμούν τους «φασίστες» στο Κίεβο.

Το μήνυμα ενισχύεται με μαυρόασπρα πλάνα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, με Ουκρανούς εθνικιστές, οι οποίοι συνεργάστηκαν με τους ναζί.

«Πρέπει και πάλι να δείξουμε στον κόσμο την κατηγορηματική απόρριψη του φασισμού από τη Ρωσία,» δήλωσε πρόσφατα ο Σεργκέι Shoigu, Υπουργός Άμυνας και στενός φίλος του Πούτιν.

Αυτό έχει μεγάλη πολιτική σημασία, δεδομένης της εξέλιξης του νεο-ναζισμού στη μετα-σοβιετική Ουκρανία.

Αυτή η νέα κρατική ιδεολογία είναι επίσης βαθιά προσωπική του Πούτιν, του οποίου ο μεγαλύτερος αδελφός πέθανε κατά τη διάρκεια της πολιορκίας του Λένινγκραντ, που διήρκεσε 900 ημέρες και στοίχισε τη ζωή σε περίπου 632.000 ανθρώπους.

Η μαύρη-και-πορτοκαλί κορδέλα που φοριέται από τον λαό στη μνήμη των Σοβιετικών στρατιωτών που πέθαναν στον πόλεμο, έχει μετατραπεί σε ένα άκρως πολιτικοποιημένο σύμβολο υπέρ-του-Κρεμλίνου. Ενώ μέχρι σήμερα εμφανιζόταν μόνο στις 9 Μαΐου ― το ρωσικό αντίστοιχο της παπαρούνας της Ημέρας Μνήμης των ΗΠΑ ― χρησιμοποιείται τώρα από τα μέλη των φιλο-ρωσικών πολιτοφυλακών στην ανατολική Ουκρανία.

Σε αυτό το πνεύμα, ένας νόμος που ψηφίστηκε τον περασμένο μήνα από τη Δούμα, την κάτω βουλή του κοινοβουλίου, επιτρέπει την ποινική δίωξη οποιουδήποτε βρεθεί να «διαδίδει ψέματα» σχετικά με το ρόλο της Σοβιετικής Ένωσης στη διάρκεια του πολέμου. Οι παραβάτες αντιμετωπίζουν έως και πέντε χρόνια με φυλάκιση.

Ο VladimirMedinsky, υπουργός Πολιτισμού, κατήγγειλε πρόσφατα ένα βιβλίο για τη πολιορκία του Λένινγκραντ του Daniil Granin, έναν από τους πιο σεβαστούς συγγραφείς της Ρωσίας, ως ένα «πακέτο ψεμάτων.»

Το έγκλημα του Granin ήταν ότι αποκάλυψε πως όχι μόνο δεν υπέφερε από την πείνα, αλλά η ελίτ του κομμουνιστικού κόμματος της πόλης απολάμβάνε λιχουδιές που δεν ήταν διαθέσιμες στους απλούς σοβιετικούς πολίτες, ακόμη και κατά τη διάρκεια της ειρηνικής περιόδου.

Η Ρωσική Ιστορική Εταιρεία, ένας κρατικός φορέας με επικεφαλής έναν από τους στενότερους συμμάχους του Πούτιν, τον Σεργκέι Naryshkin, ομιλητή της Δούμας, εν τω μεταξύ, ηγείται των προσπαθειών για την «προστασία» της ιστορίας του έθνους ― με ιδιαίτερη έμφαση για την επόμενη γενιά .

Το νέο ενιαίο εθνικό ιστορικό σχολικό βιβλίο, του οποίου η Εταιρεία βοηθά στη συγγραφή, απεικονίζει τη σοβιετική περίοδο σε μεγάλο βαθμό θετικά. Η μαζική καταστολή, τα γκουλάγκ και οι απελάσεις ολόκληρων πληθυσμών των εθνοτικών μειονοτήτων παρουσιάζονται ως αναπόφευκτες απώλειες (της διαδικασίας) του «σοβιετικού εκσυγχρονισμού».

Δεν υπάρχει καμία καλή κουβέντα ούτε για το Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, ο οποίος προήδρευσε της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσης, ούτε για το Μπόρις Γέλτσιν, το πρώτο ηγέτη της μετα-κομμουνιστικής Ρωσίας.

Ο διάδοχος του Γέλτσιν, Πούτιν, αντίθετα, περιγράφεται με λαμπερά υπερθετικό βαθμό, ως αυτός που σταθεροποίησε τη χώρα μετά τη «καταστροφική δεκαετία του 1990».

«Η προπαγανδιστική μηχανή του Πούτιν έχει αγκαλιάσει τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ως το κύριο θέμα της και τη μεγαλύτερη νίκη του ρωσικού λαού», δήλωσε ένας πρώην βοηθός του Κρεμλίνου, που «τα έσπασε» με τον πρόεδρο.

«Φέρνει στο νου ισχυρά συναισθήματα. Έτσι, οι άνθρωποι λένε ότι η Ρωσία είναι και πάλι υπό πολιορκία, θα πρέπει να είναι ενωμένοι και φυσικά υπάρχει μόνο ένας σωτήρας, ο ίδιος ο Πούτιν, ο οποίος είναι σε μια μεσσιανική αποστολή να σώσει τη Ρωσία».