Print Friendly, PDF & Email

Σχόλιο: Ανησυχητικά έρχονται τα νέα σχετικά με τη Συρία και τη θέση της Ρωσίας, που όπως έχουμε τονίσει σε άρθρα μας, παρότι –όπως έγινε κατά κοινή ομολογία με την επιτυχημένη επέμβαση της στη Συρία σε συμφωνία με το Συριακό καθεστώς– η ηγεσία της έχει δώσει συχνά δείγματα γραφής ότι στηρίζει τον αγώνα για εθνική κυριαρχία του λαού της Συρίας και άλλων λαών που μάχονται ενάντια στην παγκοσμιοποίηση και τα τσιράκια της Υπερεθνικής Ελίτ («εξεγερμένοι» και μισθοφόροι του ΝΑΤΟ, από το Κατάρ, τη Σαουδική Αραβία κλπ.), πολλές φορές πέφτει θύμα των αντιφάσεων στο εσωτερικό της. Και αυτό επειδή στο εσωτερικό της Ρωσικής ελίτ υπάρχει η γνωστή διαίρεση μεταξύ παγκοσμιοποιητών και εθνικιστών/πατριωτών, οι οποίοι στηρίζονται από τη μεγάλη πλειοψηφία του Ρωσικού λαού, σε ένα άτυπο λαϊκό μέτωπο που στηρίζεται από τους κομουνιστές μέχρι τους Χριστιανούς– τις δύο αυτές «πτέρυγες» της ρωσικής ελίτ επιχειρεί να συμβιβάσει η υπό τον Πούτιν ηγεσία.

Σήμερα αποκαλύπτεται ότι η ελίτ υπό τον Πούτιν απειλήθηκε από την Υ/Ε πως αν η Ρωσία και το Μπααθικό Συριακό καθεστώς δεν εφαρμόσουν κατά γράμμα την «εκεχειρία» στην οποία συμφώνησαν τα δύο έθνη, μαζί με τους λεγόμενους «μετριοπαθείς» αντικυβερνητικούς (δηλαδή τον «καλό μπάτσο» των δυτικόφιλων μισθοφόρων και τζιχαντιστών που ξεκίνησαν και την καλά ενορχηστρωμένη «εξέγερση» το 2011!), τότε θα τεθεί σε κίνηση ένα «Σχέδιο Β» που θα δημιουργήσει μια «ζώνη ασφαλείας» (buffer zone) στα τουρκικά σύνορα. Η «επιλογή» που, φαίνεται, δίνεται στον Πούτιν είναι είτε να τηρήσει την εκεχειρία και να εξαναγκάσει του Σύριους να δεχτούν ουσιαστικά τη διάλυση του Μπααθικού καθεστώτος (μέσω της Μεταβατικής Κυβέρνησης) είτε να αντιμετωπίσουν μια πλήρη στρατιωτική επέμβαση από τους Τούρκους κλπ. με την αεροπορική υποστήριξη της ίδιας της Υ/Ε (όπως δηλαδή έγινε στη Λιβύη).

Το παρακάτω άρθρο ενισχύει τις ανησυχίες για τον ρόλο της εκεχειρίας ενώ επιβεβαιώνει τη θέση μας ότι ο απώτερος στόχος της Υ/Ε είναι η ανατροπή του Μπααθικού καθεστώτος (όχι απλά του Άσαντ), και όχι βέβαια βασικά η πάταξη της ISIS, όπως κοροϊδεύει μαζί με τα άθλια ΜΜΕ-συστημικά και «εναλλακτικά»- εν ψυχρώ τον κόσμο.

 

Η νέα στρατηγική των ΗΠΑ στη Συρία στοχεύει να εξαπατήσει τη Ρωσία

ΠΗΓΗ: Stephen Lendman, “New US Syria Strategy Aims to Con Russia”, Global Research, 21.02.2016

 

Τα σημαντικά κέρδη κατά της ISIS και άλλων τρομοκρατικών ομάδων που έχουν αποφέρει τους τελευταίους μήνες οι ρωσικές αεροπορικές δυνάμεις και οι ανανεωμένες συριακές δυνάμεις εδάφους αναγκάζουν την Ουάσιγκτον να αλλάξει στρατηγική.

[Οι ΗΠΑ] θέλοντας να αποφύγουν την άμεση αντιπαράθεση με τη Ρωσία, στηρίζονται στην εξαπάτηση — εξαπατούν τη Μόσχα να σταματήσει τους βομβαρδισμούς των τρομοκρατών που λυμαίνονται περιοχές της βόρειας Συρίας όπου έχουν αναπτυχθεί αμερικανικές ειδικές δυνάμεις, ισχυριζόμενες ότι υποστηρίζουν τους «μετριοπαθείς».

Με την ψευδεπίγραφη πρόφαση μιας σχετικά αυξανόμενης στρατιωτικής επικοινωνίας και συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών [ΗΠΑ και Ρωσίας] πέρα ​​από το «Μνημόνιο Κατανόησης» του περασμένου Οκτώβριου που σχετίζεται με τα πρωτόκολλα ασφαλείας για τα ρωσικά και αμερικανικά πολεμικά αεροσκάφη που δραστηριοποιούνται στον εναέριο χώρο της Συρίας, ο εκπρόσωπος του υπουργού Άμυνας Άστον Κάρτερ, Peter Cook, δήλωσε:

[Το Πεντάγωνο] «κατέδειξε μια γεωγραφική περιοχή και ζητήσε από τη (Μόσχα) να μείνει έξω από αυτή εξαιτίας του κινδύνου για τις δυνάμεις των ΗΠΑ» με το αιτιολογικό – να προστατεύσει την ασφάλεια τους «εν μέσω μιας επικίνδυνης κατάστασης».

Μέχρι στιγμής, η Ρωσία «τίμησε το αίτημα αυτό», εξήγησε.

Πρόκειται για μια λεπτά συγκαλυμμένη κοροϊδία, ένα τέχνασμα, η Μόσχα θα το δει και θα το απορρίψει.

Η Ουάσιγκτον θέλει να δώσει στα τρομοκρατικά στοιχεία που υποστηρίζει (που λανθασμένα ονομάζονται «μετριοπαθείς») μια ανάσα, μια ευκαιρία να επανεξοπλιστούν, να ανασυνταχθούν και να προσθέσουν νέους μαχητές στις τάξεις τους.

Η Τουρκία τούς προσφέρει ασφαλές καταφύγιο, τους βοηθά να διασχίζουν τα σύνορα προς τη Συρία ενώ συνεχίζει να βομβαρδίζει τις αντι-αντιτρομοκρατικές κουρδικές δυνάμεις του YPG στην Βόρεια Συρία, έχοντας πάρει το ΟΚ από την Ουάσιγκτον.

Γεγονός: οι φορείς χάραξης της πολιτικής των ΗΠΑ προσποιούνται ότι θέλουν ειρήνη. Ο σκοπός τους είναι ένας ατέλειωτος πόλεμος για την εκπλήρωση του στόχου τους – την εξάλειψη μιας κυρίαρχης Συρίας, αντικαθιστώντας την με μια ελεγχόμενη από τις ΗΠΑ κυβέρνηση μαριονέτα.

Γεγονός: Διπλωματικές διαπραγματεύσεις με την Ουάσιγκτον είναι εγγύηση καταστροφής. Οι όροι που συμφωνούνται παραβιάζονται συστηματικά, οι εταίροι των διαπραγμάτευσεων κατηγορούνται ανεύθυνα.

Γεγονός: οι αυτοκρατορικοί στόχοι των ΗΠΑ είναι το απόλυτο κακό, θέλουν να εξαλειφθούν όλες οι ανεξάρτητες κυβερνήσεις, κυρίως της Ρωσίας και της Κίνας.

Γεγονός: Ο στόχος των ΗΠΑ για την κυριαρχία πάνω στο πλανήτη Γη εξαρτάται από αυτό.

Γεγονός: Η στρατηγική των ΗΠΑ βασίζεται σε ατέλειωτους πολέμους, βιάζοντας και καταστρέφοντας τη μία χώρα μετά την άλλη – η Συρία τώρα στο μάτι του κυκλώνα.

Αν ο Πούτιν συμφωνήσει με το αίτημα του Πενταγώνου να σταματήσει τους βομβαρδισμούς των περιοχών, τις οποίες λυμαίνονται οι υποστηριζόμενοι από τις ΗΠΑ τρομοκράτες, όλα όσα έχουν επιτύχει η ρωσική δύναμη αέρος και οι επίγειες δυνάμεις της Συρίας μέχρι τώρα θα τεθούν σε κίνδυνο.

Η Ουάσιγκτον θα είναι σε ισχυρότερη θέση ώστε να αλλάξει τα πράγματα υπέρ της – ίσως και να καταφέρει να αρπάξει τη νίκη από τα σαγόνια της ήττας.

Η εγκαθίδρυση μιας ασφαλούς ζώνης στο βόρειο τμήμα της Συρίας θα γίνει η πλατφόρμα για τη συνέχιση του υποστηριζόμενου από τις ΗΠΑ πολέμου, ενώ θα μιλούν για ειρήνη ― ενισχύοντας τις τρομοκρατικές δυνάμεις, βοηθώντας τες να προωθηθούν σε άλλες περιοχές.

Ο πιο θεμελιώδης κανόνας που πρέπει να ακολουθεί κανείς για την αντιμετώπιση της Ουάσινγκτον είναι η γνώση ότι δεν μπορεί να την εμπιστευτεί – ποτέ. Οι ηγεμόνες δεν χαρίζουν τίποτα.

Tα πράγματα πρέπει να γίνουν όπως ακριβώς επιθυμούν, δεν αφήνουν τίποτα να επηρεάσει τους αυτοκρατορικούς στόχους τους.

Ας ελπίσουμε ότι ο Πούτιν και άλλοι Ρώσοι αξιωματούχοι είναι αρκετά έξυπνοι ώστε να μην πέσουν στο τέχνασμα της Αμερικής. Η συνέχιση της αντιτρομοκρατικής εκστρατείας τους σε εθνικό επίπεδο είναι ζωτικής σημασίας για να υπάρχει οποιαδήποτε ελπίδα για την τελική απελευθέρωση της Συρίας.

Η Ουάσινγκτον δεν διαπραγματεύεται. Απαιτεί. Το να ελπίζει κανείς ότι διμερείς ή πολυμερείς συνομιλίες θα αποφέρουν σημαντικές παραχωρήσεις είναι ένα μεγάλο λάθος. Μια στρατιωτική λύση και μόνο μπορεί να σώσει τη Συρία.

Η ρητορική υποστήριξη των ΗΠΑ για παύση των εχθροπραξιών και επανάληψη των ειρηνευτικών συνομιλιών είναι καθαρή υπεκφυγή – με αποκλειστικό σκοπό να υπονομεύσει τον αποτελεσματικό πόλεμο της Ρωσίας κατά της τρομοκρατίας, που είναι αναγκαίο να συνεχιστεί ανεμπόδιστα.

Ο Michel Chossudovsky εξήγησε τη στρατηγική της Ουάσινγκτον, λέγοντας ότι στοχεύει «να προστατεύσει από τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς της Ρωσίας τις εναπομείνασες θέσεις των υπό την αιγίδα των ΗΠΑ τρομοκράτων στη Βόρεια Συρία, συμπεριλαμβανομένων εκείνων του ISIS.»

Ανέφερε ένα «απόρρητο έγγραφο του Πενταγώνου. Ο τελικός στόχος “ήταν” (και κατά πάσα πιθανότητα παραμένει) να δημιουργήσει ένα ισλαμικό χαλιφάτο (πριγκιπάτο σαλαφιστών) στη Βόρεια Συρία.»

Η ήττα του αμερικανικού στόχου εξαρτάται από τη διατήρηση μιας αδυσώπητης πίεσης από την ρωσική δύναμη αέρος και τις επίγειες δυνάμεις της Συρίας, στη συνέχιση της αποτελεσματική τους εκστρατείας, στην απόρριψη της λεπτά συγκαλυμμένης προσπάθειας του Πενταγώνου να την υπονομεύσει.

Η διατήρηση της κυριαρχίας της Συρίας εξαρτάται από αυτό – μαζί με την ματαίωση της ατζέντας της Ουάσιγκτον στην Μέση Ανατολή, μέρος του μεγάλου σχεδίου της να κυβερνήσει τον κόσμο, χωρίς αντίπαλο.

 

Ο Stephen Lendman ζει στο Σικάγο. 

Το νέο του βιβλίο, στο οποίο είναι επιμελητής, έχει τίτλο “FLASHPOINT IN UKRAINE: How the US Drive for Hegemony Risks World War III”

Επισκεφτείτε το blog του στο sjlendman.blogspot.com